یا انیس من لا انیس له

دلم برای خودم تنگ شده.!

خود پاک و آسمانی و مجنونم.!

آری مجنون.

مگر نه اینکه جنون منتها درجه عاشقی است. و مگر نه این است هرآنکس که در ره عاشقی، مجنون شد، در عشق فنا خواهد شد. و هرآنکه در این بزم فنا شد، ماندگارترین خواهد بود.

راستی جنون نه آن است که دیوانه شوی.

که مجنون شدن یعنی از خود بیخود شدن. یعنی از خود گذشتن و محو یار شدن. یعنی هیچ شدن و همه او شدن.

پس همانا هرآنکه در عاشقی مجنون نشد، عشقش مدام نیست و به کمال رهی نیافته.

یاد باد روزگار جنون و بی خبری از غیر یار.

پی نوشت:

یادش به خیر دمی که حاج آقای ابوترابی، آن پیر میکده سربازی راه خمینی کبیر(ره) اینچنین سخن سر داده بود که:

«اگر مسجد سنگر است، مسجد جامع خرمشهر، سنگر همه سنگرهاست.»

و یادش به خیر لحظه ای که امام عاشقی فرمود:

«خرمشهر را خدا آزاد کرد.»

نوشته شده توسط : سید عباس مجاهد

نظرات دیگران [ نظر]