یا انیس من لا انیس له

ما را برای خلوت عشق آفریده اند..

این روزها که می گذرد، هرلحظه بیش از گذشته به یاد حرفهای همیشه تازه شهید بدر و مجنون آقا مهدی باکری می افتم. همان که می گفت بعد از جنگ مردم سه دسته می شوند:

دسته ای از آرمانها و اعتقادات گذشته شان دست می کشند و به هرآنچه که دیده هاشان دیده بود و گوشهاشان شنیده بود، پشت می کنند.

عده ای هم مثل باقی مردمی که عاشقی را در دنیا یافته بودند، مشغول دنیا و درخشندگی سیم و زرش می شوند و فراموش می کنند که زمانی در این سرزمین عشق حکومت می کرد.

واما عده اندکی هم هستند که پس از جنگ با تمام وجود هرآنچه که در سالهای خون و حماسه به توشه گرفته بودند، را حفظ می کنند و بر همان شیوه بی عشق خمینی نتوان عاشق مهدی شد، باقی می مانند. اما این دسته سوم از همه بیشتر درد می کشند. و هر روز که می گذرد غصه دار اینند که چرا در فصل هجرت پرستوها، بالهاشان قوت نداشت..

این روزها به این حرف سید پویان فکر می کنم که می گفت: « فلانی من و تو و ما از دسته چهارمی هستیم که آقا مهدی ازشون حرفی به میون نیاورد و چیزی نگفت تا مبادا تو سالهای سازندگی به قیمت بی عدالتی و ایام توسعه سیاسی و اصلاحات به قیمت ضد ارزش شدن ارزشها، لگد مال نشیم. دسته چهارمی که توصیفشون اینه که عده ای هم بعد از جنگ میان و دست بر قضا سنشون هم به رشادت و حماسه نمی خوره. اما عاشق مردم جنگند. که جنگ نه. مردم دفاع. مردم مظلوم دفاع. عده ای که با آب اروند وضو می گیرند و به خاک شلمچه و فکه و طلاییه سجده می کنن. عده ای که ذکر هر شب و روزشون یا لیتنا کنا معکمه..»

و با خود می گویم که :

وطن پرستو بهار است. واگر بهار مهاجر است،

از پرستو مخواه که بماند..

یا زهرای علی

نوشته شده توسط : سید عباس مجاهد

نظرات دیگران [ نظر]